روزه ی سکوت میگیرم
تا نیازارَم دلت را اندکی ,
حتی یه ذره !
تو روزایی که همَ ش دلم میگیره
تو شبایی که مُدام تنَ م اسیره !
تویِ این بُهتِ نبودن , صدایِِ ساعتِ مست
توی این ثانیه های ظلمت و بی کَسِ پَست
موندنم شده بهانه
یا یه شعرِ عاشقانه . . .
نمیگم که دل بده تا تهِ رویا
تا تهِ جاده ی فردا . . .
میگم آروم درِ گوشم بگو اینجایی عزیز . . .
بخدا دوسِت دارم, نداشتنُ دوریُ . . .
میشنوی عزیز؟
خدایی; بارونِ چشما همشون بهونه میشن
تا که برگرده مسافرم یه روزی از روزا
خدایی , بابونه رو کوثرِ قصه میگه ها ؟!
دوست داشت , نوشت :
* در دلم هستی و بینِ من و تو فاصله هاست (!)
* فصل به فصل تموم میشن قصه هام (یا غصه هام!) . . . لابه لایِ کدوم صفحه و سطر , جاموندی آخه؟
* چطور پلک بر رویِ هم مینهی , تویی که در رویِ خاک , خواب را بر من حرام کرده ای, پاره ی وجود؟!
* هر روز شروعِ ماست ; دیوار از آنِ من , دنیا برایِ تو (شایدم اصلن بزنم به نامِ تو ! خیالیه؟!)
از هرجا و هرچی نوشت :
ـ تو عاشقی اَزم سبقت بگیری , نور بالا میزنما !(دیگه دیگه!)
ـ فریــــــــــــــاد ها مونده تو گلو . . .; بی مصـــــــــــرف (!)
ـ ببین منو ; . . . داشتیم ؟!(تو چشــــــام نیگاه کن!)
ـ این روزا دارم ته نشین میشم ! عینِ رسوبِ آسپرین دانشجوهام !بدونِ دست بُردن تو اعداد و ارقامِ وزنِِ ته مانده هام!
ـ همه ی تراژدی هایِ دنیا رو خوندم . . . نمیخوام بشم یکی شبیهِ اونا . . .!(نخواستن هم عینِ نتونستن میتونه بشه , مگه نه؟!)
مَخلصِ کلام :
هِی میخواهم شعرواره بگویم
و هی اشک میشوم لابه لایِ کلماتم . . .
من می مانم و
کیبوردِ خیس و . . .
کلی حرفِ نگفته (!)
برایِ پــــــــــیــــــــــوندم :
نه میخواهم زیبا ای ات را ستایش کنم
و نه دوست داشتنمان را به رُخِ عالم و آدم بِکشم !
تنها سکوت میکنم , به جایِ تمامِ خوشی هایِ باقیمانده
که هرگز , زاده نشد , ماه بانو (!)
(بی نشان)
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند